ପରୀ Paree, children,s fairy tale..

ପରୀ

ପରୀ ଏହା ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଆଂକିଥିବା ଚିତ୍ର

ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ପାଠ ଖାତାରେ କଣ ଗୋଟାଏ ଗାରା ଗାରି କରୁଛି ଏକ ଭଂଗା ପେନସିଲର ଅଭଂଗା ମୁନରେ । ମା କହିଲେ ପାଠ ସରିଲା ଐଶ୍, ରୋଷେଇ ଘର ଭିତରୁ ଥାଇ। କିଛି ଉତ୍ତର ପାଇଲେ ନାହିଁ। ଦୁଇଥର ଡାକିଲାପରେ ବହାରକୁ ଆସି ଝିଅକୁ ନିଘା କଲେ, ସେ ହଜି ଯାଇଛି ତା ଚିତ୍ର ଦୁନିଆରେ। ମାଂକ ଉପସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ସଚେତନ ହୋଇ ପାରୁନାହିଁ।

ଠିକ ଅଛି ତା’ର ତନ୍ମୟତାରେ ବ୍ୟାଘାତ ନକରିବା ଭଲ।

ମାତ୍ର ପନ୍ଦର କୋଡିଏ ମିନିଟ ପରେ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ତା ନୂତନ ଚିତ୍ରକୁ ଧରି ମାଂକ ପାଖରେ ହାଜର୍। ମାମା ଦେଖିଲ ଦେଖିଲ ମୋ ପରୀ’କୁ।

ପୁଣି ପରୀ!

ଏମିତି ସେମିତି ନୁହେଁ ମାମା, ଇଏ ପ୍ରୋମିଜ କରିଛି ମୋ ସହ କଥା ହେବ, ଖେଳିବ, ମୋତେ ନାଚ ଶିଖାଇବ, କେତେ ନୂଆ ରାଇଜ ବୁଲାଇ ନେବ, ତାଂକ ଘରକୁ ବି ନେବ।

ଛୋଟିଆ ଛୁଆ, ମାତ୍ର ସାତ ବର୍ଷ ବୟସ ତା’ର ପୁଣି ଏତେ କଥା। ସମାନ୍ୟ ବିଚଳିତ ହେଲେ କିଂତୁ ଚିତ୍ରଟିକୁ ଦେଖିଲା ପରେ ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ, ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଏତେ ସୁଂଦର ଆଂକି ପାରିବ ବୋଲି। ସତରେ ତ ଏହା ଜୀବଂତ।

ମାମା! ସେ ମତେ ସତରେ ବୁଲାଇ ନେବନା?!

ମା ବୁଝି ପାରିଲେ ନାହିଁ, ହଁ କହିଲେ ଭଲ’କି ନା କହିଲେ ଭଲ। କେବଳ ଆଦରରେ କୋଳାଇ ନେଇ କହିଲେ, ଅତି ସୁଂଦର।

 ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଏବେ ବାପାଂକ ପାଖକୁ ଦୌଡିଲା, ହୁଏତ ବାପା ଏ ବାବଦରେ ଠିକ କଥା କହିବେ।

ବାପା କହିଲେ, ହଁ ସେ ତୋ ସହ ସାଥି ହେବ’ଯେ କିଂତୁ ତାଂକ ରାଇଜର ନିୟମ କାନୁନ ହିସାବରେ, କେବଳ ସମୟେ ସମୟେ, ତାହାପୁଣି ସ୍ୱପ୍ନରେ। ତୁ ଯେଉଁ ସୁଂଦର ସ୍ୱପ୍ନ ଗୁଡିକ ଦେଖୁ ସେ ସବୁତ ଏହି ମାନେ ଦେଖାଂତି, ଆଉ ଏହି ପରୀଟି ନିଶ୍ଚେ ତୋ ସହ କେତେ ଖେଳ ଖେଳିବ ଦେଖୁନୁ ଏହା କେତେ ସୁଂଦର ହୋଇଛି,ସେ ଯଦି ସତରେ ତୋ ଆଗକୁ ଆସି ତୋ କଳ୍ପନାରେ ଦେଖା ଦେଇ ନଥାଂତା ତା ହେଲେ ତୁ କଣ ତୋ ଟିକି ହାତରେ ଏମିତି ଆଂକି ପରିଥାଂତୁ।

  ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା  ବୁଝିଲା ତା ଚିତ୍ରାଂକନ ଆଜି ବୋଧେ ଭଲ ହୋଇଛି।

ଠିକ ଅଛି, ଆଜି ଅମେ ଆମ ଏଠିକା ପରୀ ରାଇଜ ଡିସ୍ନି ଲାଂଡ ବୁଲିଯିବା ଅପରାହ୍ନରେ।

ଏ କଥା ଶୁଣି ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟାର ମନ ବଦଳି ଗଲା ସେ ଖୁସିରେ ମା ପଖକୁ ଦୌଡି ଯାଇ ମାଂକୁ କହିଲା, ମା ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର କାମ ସାରି ପକା ନହେଲେ ଡେରି ହେବ,ଆମେ ସବୁ କିଛି ଦେଖି ପାରିବା ନାହିଁ।

ମା’ବି ବୁଲିଯିବା କଥା ଶୁଣି ବେଶ ଖୁସି ହେଲେ।

ଚିତ୍ରକର ଓ କାହାଣୀକାର, ରାମୋଜୀ ଫିଲ୍ମ ସିଟି, 31.01.2016.

.....................................

ସହରର ଅଦୂରରେ ଗଢି ଉଠିଛି ପିଲାଂକ ମନୋରଂଜନ ପାଇଁ ଚମତ୍କାର କୃତିମ ପାର୍କଟି, ନାମ ଯାହର ଡିସ୍ନି ଲାଂଡ୍, ମେଟ୍ରୋ ରେଳଗାଡିରେ ଗଲେ ତିନୋଟି ଷ୍ଟେସନ ପରେ ପଡିବ ଏବଂ ଏହି ଭୂତଳ ରେଳଗାଡି’ର ମଜା’ବି ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ନେବା ଦରକାର।

ସଜବାଜ ହୋଇ ବାହରି ପଡିଲେ, ଆଜି ରବିବାରର ମଜା ନେବା ପାଇଁ। ଐଶ୍ୱ୍ର୍ୟା ତା ପରୀକୁ ଏକ ଫ୍ରେମ ମଧ୍ୟରେ ବଂଧାଇ, ସାଥିରେ ଧରି ଚାଲିଲା।

ରେଳଗାଡି ଅଲଗା ପ୍ରକାରର, ଭାରି ଚିକ ମିକ୍, କେତେ ଢଂଗରେ ସଜା ହୋଇଛି, କେତେ ଚିତ୍ର ଲାଗିଛି, ସବୁଚିତ୍ର ତଳେ ଡିସ୍ନି ଲେଖାଯାଇଛି। ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଦେଖିଲା ତା ପରୀ ଚୁପ୍ କିନା ତା ହାତରୁ ଖସିଯାଇ ଗୋଟିଏ ଚିତ୍ରର ଏକ କୁନି ଛୁଆ ମଧ୍ୟରେ ମିଶିଗଲା ପୁଣି କିଛି ସମୟ ପରେ ସେହି ଏକା ପ୍ରକାର ସତସତିକା ଝିଅଟିଏ ଆସି ତାଂକ ସିଟରେ ତା ପାଖରେ ଥିବା ଖାଲି ଯାଗାରେ ବସି ପଡି ତା’ଆଡେ ଚାହିଁ ହସିଦେଲା। ସାମ୍ନାରେ ବସିଛଂତି ତିନି ଜଣ, ଝରକା ପାଖକୁ ବସିଛଂତି ଜଣେ ଗମ୍ଭୀର ଦିଶୁଥିବା ଏବଂ ନିରବ ରହୁଥିବା ଦରବୁଢା ବ୍ୟକ୍ତି। ତା କଡକୁ ସମ୍ଭବତ ଦୁଇଜଣ ସାଂଗ। ଜଣେ କରିମ ଚାଚା ଦରଜୀ ଭଳି ଦେଖା ଯାଉଛ୍ଂତି, ଆଉଜଣେ ଖିରବାଲା ହରିକାକା ଭଳି। ଏତେ ସୁଂଦର ବଗିଟିକୁ ସେମନେ ବାଦାମ ଖାଇ ତା ଚୋପାଗୁଡା ତଳେ ପକାଇ ଅସନା କରୁଥିବା ଦେଖି ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ମନେ ମନେ ଖପ୍ପା ହେଲା, ତେବେ ବାପା ଓ ମାଂକ ଆଡକୁ ଥରେ ଥରେ ବୋଧ୍ୟଗମ ଚାହାଣି ଦେବା ବ୍ୟତୀତ କଣବା ସିଏ ଅଧିକା କରି ପରିଥାଂତା।

ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ଧର୍ମ ବାବଦରେ ଯେତେ ସବୁ ଭଲ ଭଲ କଥା ବଖାଣୁଥିଲେ ଏବଂ ମଝିରେ ମଝିରେ ବାଦ ବିବାଦରେ ଲାଗି ଯାଉଥିଲେ,ପୁଣି ସାଥିରେ ବାଦାମ ଖାଇ ଚୋପାଯାକ ବେପରୁଆ ପକାଇ ଚାଲୁଥିଲେ। କେତେ ସମୟ ପରେ ଛୋଟ ପିଲା ଦୁଇ ଜଣଂକ ଉପସ୍ଥିତି ପ୍ରତି ସଚେତନ ହୋଇ ସେମାନେ ଉଭୟଂକୁ କିଛି ବାଦାମ ଦେଲେ,ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା  ମୁହଁ ମୋଡି ତାର ମନର ଅବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ବାଦାମ ନେବାକୁ ମନା କଲା, ପରୀ କିଂତୁ ବେଶ ଆଦରରେ ସେ ସବୁକୁ ଖାଇ ତା’ର ଚୋପା ଗୁଡାକ ତା ଅଣ୍ଟିରେରଖିଲା ଏବଂ ସବୁ ଖାଇ ସାରିଲା ପରେ ସେ ସବୁକୁ ବଗିରେ ଥିବା ଡଷ୍ଟବିନରେ ପକାଇଲା। ପରୀର ଏତାଦୃଶ ଆଚରଣରେ ସାଂଗ ଦୁଇଜଣ ମଧ୍ୟ ଆଉ ଅସନା ନକରି ଠିକ ହିସାବରେ ଚୋପାକୁ ରଖିଲେ, ତେବେ ସେମାନଂକ ଏ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଯେ ସେମାନେ ପରୀଠୁ ଶିଖିଲେ ଏ କଥା ଗ୍ରହଣ ନ କରିବା ପାଇଁ ସେମନେ ଅଧିକ ମତ୍ରାରେ ଧର୍ମ, ଅଧର୍ମ ବାବଦରେ ଚର୍ଚ୍ଚା ଜାରି ରଖିଲେ।

ପରୀ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା କାନରେ ଚୁପ୍ କିନା କହିଲା ରହ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋ’ନା ମୁଁ ଏସବୁ ସଫା କରି ଦେଉଛି ତୋ ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିବ। ଏହା କହି ସେ ଉଠି ଚଲିଗଲା, କିଛି ସମୟ ପରେ ହାତରେ ଝାଡୁ ଧରି ଛୋଟ ଝିଅଟିଏ ବଗିକୁ ଝାଡୁ କରି ଚାଲିଲା। ବେଶ ଅଲଗା ଥିବା ପରୀକୁ ଆଉ ସିନା କେହି ଚିହ୍ନି ପାରିଲେ ନାହିଁ ହେଲେ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଠିକ ଚିହ୍ନି ପାରି ଖୁସିହେଲା ଏବଂ ତା ମନ ବଦଳିଗଲା। ବଗିଟି ଝାଡୁ କରି ସାରିଲା ପରେ ପରୀ ସମସ୍ତଂକ ପାଖରୁ ପାରିଶ୍ରମିକ ସଂଗ୍ରହ କରିବା ଦେଖି ପୁଣି ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଚିଂତିତ ରହିଲା, କିଛି ରହସ୍ୟ ଥିବ ନିଶ୍ଚୟ।

ବାଦାମଖିଆ ଲୋକ ଦୁଇ ଜଣ ପରୀକୁ ଚାହିଁଲେ କିଂତୁ କିଛି ଦେଲେ ନାହିଁ। ଐଶ୍ୱ୍ର୍ୟା ଟିକେ ହସିଦେଲା, ବାପା ଆଉ ମାମାଂକ ଆଡକୁ ଚାହିଁଲା, ସବୁଠୁ ବେଶି ଅସନା କରିଥିବା ଲୋକ ଦୁଇଜଣ ସଫେଇ କାମ କରିଥିବା ପରୀକୁ କିଛି ଦେଉନାହାନ୍ତି। ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ମଧ୍ୟରେ ପୁଣି ଧର୍ମ ବାବଦୀୟ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ।

ଝାଡୁଦାରବେଶୀ ପରୀ ଏକ ପାଂଚଶହ ଟଂକାର ନୋଟ ବାହାର କରି କହିଲା ଯେ ସେ ଟଂକା ସେ ବାଦାମ ଚୋପା ମଧ୍ୟରୁ ପାଇଥିଲା ଏଣୂ ତାଂକର କାହାର ହୋଇଥିବ। ଉଭୟ ନିଜର ଆଲୋଚନା ବଂଦ କରି ପକେଟ ମୁଣି ଅଣ୍ଡାଳି ପକାଇଲେ, ତଥା ନିଜର ଟଂକା ପଇସା ଗଣି ପକାଇଲେ ଏବଂ କହିଲେ ସେଇଟା ତାଂକ ନିଜର ବୋଲି। ଧିରେ ଧିରେ ନିଜ ସପକ୍ଷରେ ନାନାଦି ପ୍ରମାଣ ଦେଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ। ପରୀ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା କାନ ପାଖରେ ତୁନିକରି କହିଲା, ସେଇଟା ନକଲି ନୋଟଟିଏ, ତୁ ଖାଲି ମଜା ଦେଖ୍।  

"ମାନ୍ୟବରଃ ମାନ୍ୟବରଃ, ଝଗଡା ଲାଗିବା ଭଲ ନୁହେଁ, ନିଅ ପେଡା ଖାଅ", କହୁଁ କହୁଁ ଶୂନ୍ୟରୁ ଏକ ପରେ ଏକ ପେଡା ବହାର କରି ସମସ୍ତଂକୁ ଧରାଇ ଚାଲିଲେ ଝରକା ପାଖରେ ବସିଥିବ ସେହି ମହତୀ ଜଣକ । “ଆମ୍ଭେ ଜଣେ ଈଶ୍ୱର ସତ୍ତାଧରୀ ମଣିଷ, ଆମ୍ଭେ ମତ ଦେଉଛୁ ଧର୍ମ ଅତି ସାଧାରଣ କଥା, ତୁମ୍ଭେ ବଗିଟିକୁ ଚୋପାପକାଇ ଅସନା କରିବା ଅଧର୍ମ, ଛୁଆ ଦୁଇଜଣକୁ ବାଦାମ ଦେବା ଧର୍ମ, ସଫା ସୁତର କରିଥିବା ଛୋଟ ପିଲାଟିକୁ କିଛି ନଦେବା ଅଧର୍ମ, ଟଂକା ନିଶ୍ଚେ ଜଣକର ହୋଇଥିବ, ଯିଏ ମିଛ କହୁଛି ସେ ଅଧର୍ମ କରୁଛି, ବ୍ରହ୍ମଚାରୀର ବଚନ ଅନ୍ୟଥା ନ ହୋଇପରେ।“

ଏତିକି କଥା କହି ସେ ପୁଣି ଏକ ରାଉଣ୍ଡ ପେଡା ବାଣ୍ଟିବା ଆରମ୍ବ କଲେ।

ଲୋକ ଦୁଇଜଣ ଗଦଗଦ ହୋଇପଡିଲେ ଏବଂ ଅତି ଆଦରରେ ସେ ଟଂକା ଏହି ଆବିଷ୍କୃତ ଯୋଗୀବାବାଂକୁ ଦାନ କଲେ।

ମାନ୍ୟବରଃ ମାନ୍ୟବରଃ, ଅର୍ଥ ସମସ୍ତ ଅନର୍ଥର ମୂଳ୍, ତଥାପି ଯେଯାବତ ଏହା ସ୍ଥିର ନ ହୋଇଛି ନୋଟଟି କାହାର ସେଯାବତ ଆମ୍ଭେ ଏହାକୁ ସାଇତି ରଖିବାର କଷ୍ଟ ସ୍ୱୀକାର କରୁଛୁ।

ଏକଥା କହି ମାନ୍ୟବର ଜଣକ ତାଂକ ବଟୁଆ ମଧ୍ୟରେ ନୋଟଟି ରଖିଦେଲେ। ତେବେ ସେ କାହିଁକି ବହୁତ ବିଚଳିତ ହୋଇ ପଡିଲେ।

ପରୀ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟାକୁ ଚିମୁଟି ଦେଲା, ଏ କଣ ସେ ଛିଡା କାପଡ ପିଂଧିଥିବା ପରୀ ଗଲା କୁଆଡେ। ଇଏତ ଚିକିମିକିଆ ପରୀ, ଐଶ୍ୱ୍ର୍ୟା ଆଶ୍ଚର୍ଯ ଚକିତ ହୋଇ ଟିକେ ମାମାଂକ ଆଡକୁ ଚାହିଁଲା।

ମାନ୍ୟବର ଦେଖାଯାଉଥିଲେ ଅତି ବିଚଳିତ। ପରୀ ଖିଲିଖିଲି ହସି କହିଲା କଣ ଖୋଜୁଛକି ମାନ୍ୟବର ମୋଉସା। ତୁମ ପେଡା ମୁଣି ନିଅ।

ପରୀ ହାତରେ ଥିଲା ଏକ ବିଚିତ୍ର ଓ ବିଶେଷ ପ୍ରକାରର ମୁଣି।

ଆରେ ଆରେ, ଇଏ ଗୋଟେ ଭଣ୍ଡ ମାନ୍ୟବର, ଯାଦୁ ବଳରେ ପେଡା ଦେଉଥିଲା। ବଗିଟିରେ କୋଳାହଳ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା। ରେଳ ପୋଲିସ ଆସି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ସଂଧାନ କଲେ। ମାନ୍ୟବରଂକ ପାଖରେ ଥିବା ସେ ନୋଟଟି ନକଲି ଜଣା ପଡିବା ଏବଂ ସେ ଲୋକଂକୁ ଠକୁଥିବା ଦୋଶରୁ, ପୋଲିସ ତାଂକୁ ବାଂଧିନେଲା, ବଗିଟିକୁ ଅସନା କରିବା ଅଭିଯୋଗରେ ସେହି ଦୁଇଜଣ ବ୍ୟକ୍ତିଂକୁ ଜୋରିମାନା ଦେବାକୁ ପଡିଲା।

ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟା ଖୁସିରେ ହସି ଉଠି କହିଲା, ସାବାସ ପରୀ ସାବାସ୍। ଚାଉଁକିନା ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟାର ଏ ଖରାବେଳିଆ ନିଦଟା ଭାଂଗିଗଲା, ଦେଖିଲା ମାମା ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ତା’କୁ ଡାକୁଛଂତି, ଉଠ ଉଠ, ଆମେ ଡିସ୍ନି ଲ୍ୟାଣ୍ଡ ବୁଲିଯିବା ପରା। ଐଶ୍ୱ୍ର୍ୟାର ମୁହଁରେ ତଥାପି ସେ ହସଟି ଲାଖି ରହିଥିଲା, ସେ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ଖୁବ ସୁଂଦର।